วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1. เพื่อศึกษาการแก้ปัญหาความขัดแย้ง 2. เพื่อศึกษาหลักพุทธปรัชญาเถรวาทในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง 3. เพื่อวิเคราะห์การแก้ปัญหาความขัดแย้งตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท มีการดำเนินการวิจัย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบการวิจัยเอกสาร (Documentary Qualitative Research) ที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะผู้วิจัยได้ศึกษาค้นคว้าเอกสารปฐมภูมิจากเอกสารขั้นต้น (Primary Sources) และขั้นรอง (Secondary Sources) นำเนื้อหามาวิเคราะห์สังเคราะห์ข้อมูล และนำเสนอแนวทางการแก้ปัญหาความขัดแย้งตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท เป็นลำดับต่อไป ผลการวิจัย พบว่า ในทางปรัชญา มีความหมายในการแก้ปัญหาตามวิธีการของแต่ละสำนัก ปรัชญาตะวันตก เป็นการแก้ปัญหาด้วยหลักเหตุผล หลักกฎหมาย หลักการของศาสนา ส่วนในปรัชญาตะวันออกมีวิธีในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง โดยการทำให้กลมกลืนกับธรรมชาติ ให้ศึกษาและทำความเข้าใจธรรมชาติมากที่สุด ให้อยู่กับธรรมชาติอย่างสันติสุข 1. การแก้ปัญหาความขัดแย้ง สภาพของความขัดแย้งที่เป็นทั้งสาเหตุและผลอยู่ในบุคคล ซึ่งความขัดแย้งหนึ่งอาจนำไปสู่ความขัดแย้งอีกเรื่องหนึ่งได้เสมอ ถ้าหากการแก้ปัญหาไม่ได้คำนึงถึงธรรมชาติของความขัดแย้งที่มีอยู่จากการเลือกใช้วิธีแก้ไขปัญหาความขัดแย้งที่ไม่เหมาะสม ซึ่งประเด็นปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์ปัจจุบันนั้นได้แบ่งออกเป็น 4 ประเภทด้วยกัน คือ 1) ปัญหาความขัดแย้งภายในตนเอง 2) ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ 3) ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับองค์กร 4) ปัญหาความขัดแย้งระหว่างองค์กรกับองค์กร 2. หลักพุทธปรัชญาเถรวาทในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง จากการศึกษาสำรวจข้อมูลที่เกี่ยวกับหลักพุทธธรรมที่เหมาะสมในการนำมาแก้ปัญหาความขัดแย้ง ทั้งข้อมูลจากพระไตรปิฎก เอกสารทางวิชาการ พบว่าหลักพุทธปรัชญาที่เหมาะสมกับการแก้ปัญหาทั้ง 4 ประเภท ดังต่อไปนี้ 1) การแก้ปัญหาความขัดแย้งภายในตนเอง ด้วยหลักธรรมขันติโสรัจจะ 2) การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ ด้วยหลักเบญจศีล-เบญจธรรม 3) การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับองค์กร ด้วยหลักสาราณียธรรมและ 4) การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างองค์กรกับองค์กร ด้วยหลักอคติ 3.
วิเคราะห์การแก้ปัญหาความขัดแย้งตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท สรุปได้ดังนี้ 3.1 การแก้ปัญหาความขัดแย้งภายในตัวเอง ใช้หลักขันติโสรัจจะ หมายถึงต้องมีความอดทนอดกลั้นต่อความยากลำบาก อดทนต่อความอยาก อดทนต่อสิ่งยั่วยุทางวัตถุ ปฏิบัติตนด้วยความสงบเสงี่ยม ไม่แสดงอาการต่าง ๆ ที่ไม่น่าดู ให้ปรากฏแก่สาธารณะ เมื่ออดทนได้ ปัญหาความขัดแย้งภายในตัวเองก็จะบรรเทาบางลง 3.2 การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ ใช้หลักเบญจศีลเบญจธรรม หมายถึง ศีลจะมีสาระที่มุ่งเพื่อการไม่เบียดเบียน ซึ่งเป็นขั้นต้นที่สุดของการสร้างสภาพแวดล้อมทางสังคม ที่เกื้อกูลของสิ่งแวดล้อม และความเป็นอยู่ส่วนตัว โดยขัดเกลาตนเองเพื่อจุดหมายที่จำเพาะมากยิ่งขึ้น 3.3 การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับองค์กร ใช้หลักสาราณียธรรม หมายถึง แนวทางปฏิบัติของผู้ที่อยู่ร่วมกันเป็นกลุ่ม ตั้งแต่ขนาดเล็ก เช่นครอบครัว จนถึงระดับประเทศชาติ วิถีชีวิตของสังคม เมื่อผูกพันอยู่กับหลักสาราณียธรรม จึงทำให้ผู้คนในสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทอยู่อย่างสงบสุข 3.4 การปฏิบัติหน้าที่ โดยปราศจากความสำเอียงเพราะความชอบ เพราะความชัง เพราะความหลง และเพราะความกลัว ให้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความถูกต้อง โดยการละเว้นจากอคติทั้ง 4 ประการ องค์กรแต่ละองค์กรก็จะมีความขัดแย้งลดลง มีผลทำให้สังคมสงบสุข และอยู่กันอย่างสันติต่อไป
The objectives of this thesis were : 1) to study conflict resolution 2) to study the Theravada Buddhist Philosophy involving conflict resolution 3) to analyze conflict resolution based on Theravada Buddhist Philosophy. The data acquired for this research was documentary qualitative research, which including both primary sources and secondary sources. Analysis of data was performed and presented in form of “Conflict resolution based on Theravada Buddhist Philosophy” The results of research were found that : The Philosophical aspects, the conflict resolution is differed among western philosophy schools. Mainly, resolution is based on principle of logic, law, and religion. On the other hand, conflict resolution in eastern philosophy uses principle of nature, harmonize with nature, understand it, and peacefully live within it. 1.The conflict resolution. The problem of the conflict is both cause and effect in a person. One conflict can always lead to another. If the solution does not take into account the nature of the conflict choosing to use improper conflict resolution solutions. The issues of conflicts that arise in human society today can be summarized as follow: 1) Self-conflict problem 2) Individual-to-Individual conflict problem 3) Organization–Individual conflict problem and 4)Organization-to-Organization conflict problem. 2.Theravada Buddhist Philosophy in resolving conflicts from the study to explore information about Buddhist principles suitable for solving conflicts. Both information from the Tripitaka, academic documents. The Buddhist philosophy is suitable for solving problems as follows: 1) Self-conflict resolution, using Khanti and Soracca 2)Individual-to-Individual conflict resolution, using Pañca-sila and Pañcadhamma 3) Organization–Individual conflict resolution, using Säranïyadhamma, 4) Organization-to-Organization conflict resolution, using Agati. 3.Analyze the conflicts resolution according to Theravada Buddhist philosophy summarized as follows 3.1. Self-conflict resolution, using Khanti and Soracca, which mean one must have tolerance toward hardship, desire, and materialistic seduction. Act with tranquility, does not express undesirable behavior in public. When the tolerance is achieved, self-conflict will be resolved. 3.2. Individual-to-Individual conflict resolution, using Pañca-sila and Pañca-dhamma. This means applying Sila into action, focusing on non-exploitation, which is the most basic step of shaping society’s environment, leading to coexistence, privacy, and self-realization. 3.3. Organization–Individual conflict resolution, using Säranïyadhamma, which mean behavioral guideline for members of the organization, starting from smallest such as family, to larger level like the nation. If society’s way of life is bound with Säranïyadhamma, members of society will live together in peace. 3.4. Organization-to-Organization conflict resolution, using Agati. This is the Dhamma of leader and commoner alike. Leaders of society should devote themselves to this virtue, since it mainly affects the core of management and administration. Understanding and applying Agati will yield positive effects toward ruling and governing, follow by the peace of society.

วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษาหลักพุทธปรัชญากับยาเสพติดให้โทษ ๒) เพื่อศึกษาการแก้ไขปัญหายาเสพติดให้โทษของเด็กและเยาวชนในจังหวัดหนองคาย ๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธปรัชญากับการแก้ไขปัญหายาเสพติดให้โทษของเด็กและเยาวชนในจังหวัดหนองคาย งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยผู้วิจัยศึกษาค้นคว้าจากเอกสาร ได้แก่ พระไตรปิฎก พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ เอกสารกฎหมายเกี่ยวกับยาเสพติด และสัมภาษณ์บุคคลที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหายาเสพติดให้โทษของเด็กและเยาวชนในจังหวัดหนองคาย ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์เนื้อหาและวิเคราะห์แบบสร้างข้อสรุปอุปนัย ผลการวิจัยพบว่า: ยาเสพติดให้โทษ ในทางพระพุทธศาสนาถือว่าเป็น มัชชะ เป็นของมึนเมา บัญญัติไว้ในหลักธรรมศีล ๕ การเสพยาเสพติดให้โทษเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท เป็นมูลแห่งอกุศลธรรมทั้งหลาย ก่อให้เกิดทุกข์ และเป็นมูลเหตุแห่งอาชญากรรมหลายชนิด หลักพุทธปรัชญากับการแก้ไขปัญหายาเสพติดให้โทษของเด็กและเยาวชน ให้ความสำคัญกับการพัฒนาด้านจิตใจของเด็กและเยาวชน ให้มีสติ เกิดปัญญา นำไปสู่การปฏิบัติที่ถูกต้อง เพื่อแก้ไขปัญหายาเสพติดให้โทษ ประกอบด้วยหลักพุทธปรัชญาเพื่อการเรียนรู้ ได้แก่ หลักอริยสัจ ๔ และหลักปฏิจจสมุปบาท หลักพุทธปรัชญาเพื่อการป้องกัน ได้แก่ หลักอบายมุข ๖, หลักทิศ ๖, หลักมิตรแท้มิตรเทียม, หลักหิริโอตตัปปะ และหลักโยนิโสมนสิการ เมื่อนำหลักพุทธปรัชญาเหล่านี้มาแก้ไขปัญหา เด็กและเยาวชนได้เรียนรู้ถึงเหตุปัจจัยที่ก่อให้เกิดปัญหายาเสพติดให้โทษ สำรวมอายตนะให้ห่างไกลจากยาเสพติดให้โทษ เห็นโทษและพิษภัยของยาเสพติดให้โทษ ปลูกฝังค่านิยมที่ดี และความประพฤติที่ดี ช่วยให้เด็กและเยาวชนเกิดความละอายใจ มีวิจารณญาณที่ดี ในการตัดสินใจให้ห่างไกลจากปัญหายาเสพติดให้โทษได้
The research has the objectives to study: 1) Buddhist principles and narcotics, 2) the methods to resolve narcotic problem of juveniles in Nongkhai province, 3) the analytical study of Buddhist principles to resolve narcotic problem in Nongkhai province. This research is qualitative research, and the researcher collected the information from various sources such as Buddhist scriptures, Narcotic Act, related laws with the narcotics and interviewed the people concerned with narcotic problem resolution in Nongkhai province. The researcher analyzed the document by inductive methodology. The results of research were found that: The narcotics in Buddhism is intoxicants in the five precepts. It causes the carelessness and unconsciousness. It is also the evil deed causing the suffering and criminal cases. Buddhist principles to resolve the narcotic problem emphasized on mind development consisting with consciousness that will lead to right performance. Buddhist principle to resolve narcotic problem such as the four noble truth, law of dependent origination. Buddhist principles to prevent narcotic problem consist of six vicious, six directions in Buddhism, true friend and false friend, shame and consciousness, and critical reflection. While applying Buddhist principles to solve the narcotic problem with juvenile, it led them to know the causes that motivated them to be addicted. Also, Buddhist principles led the juvenile to be ashamed and know the danger of narcotic.

ดุษฎีนิพนธ์เรื่อง “กระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ” มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษากระบวนทัศน์ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ ๓) การสร้างกระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ และ ๔) การนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับ “กระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบสัมภาษณ์ (Qualitative research interview) ผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน ๑๒ รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา นำเสนอในรูปแบบเชิงพรรณนา ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ๑) กระบวนทัศน์ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นการเผยแผ่ที่พระพุทธเจ้าทรงสอนในรูปแบบต่าง ได้แก่ ๑. การเผยแผ่ด้วยการทำพระองค์เป็นแบบอย่าง ๒. การเผยแผ่ด้วยการให้ผู้ปฏิบัติสัมผัสกับสัจจะเกิดประสบการณ์ด้วยตนเอง ๓. การเผยแผ่ด้วยการแสดงธรรม ๔. การเผยแผ่ด้วยการให้ผู้ฝังคิดหาเหตุผลด้วยตนเอง และกิจกรรมเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์วัดและคณะสงฆ์ในปัจจุบันมีทั้งแบบ ประเพณี และปรับปรุงให้เหมาะสมกับสังคมปัจจุบัน ได้แก่ ๑. การเผยแผ่ตามประเพณีคณะสงฆ์และตามประเพณีไทย ๒. การเผยแผ่แบบปรับปรุงให้เหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน ๓. การเผยแผ่แบบจัดเป็นคณะ หรือหน่วยงานเผยแผ่ ๔. การเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้านคฤหัสถ์ มีการตั้งเป็นสมาคม ๒) การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ ในด้านการเทศน์ การปาฐกถา การเขียนหนังสือ การแปลหนังสือ บทกวีนิพนธ์ร้อยกรอง และในด้านปริศนาธรรมโรงมหรสพทางวิญญาณ ทั้ง ๔ ด้านนี้ ซึ่งในแต่ละด้านของกระบวนทัศน์นั้นมี ๓ วิธีการ แต่ละวิธีการมีประเด็นที่ศึกษา คือ (๑) วิธีคิดวิเคราะห์ ประกอบด้วยการศึกษาปัญหา สาเหตุ เป้าหมาย และศึกษาวิธีการ (๒) วิธีปฏิบัติ ประกอบด้วย กระบวนวิธีการเรียนให้รู้ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น และปฏิบัติให้เป็นตัวอย่าง (๓) วิธีนำเสนอ ประกอบด้วย ชี้แจงให้เห็นชัด ชวนใจให้อยากรับเอาไปปฏิบัติ เร้าใจให้อาจหาญแกล้วกล้า ปลอบชโลมใจให้สดชื่นร่าเริง ๓) สร้างกระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ ประกอบด้วย (๑)กระบวนวิธีการคิดวิเคราะห์ โดยใช้หลักอริยสัจ ในการศึกษาปัญหา สาเหตุ เป้าหมาย ตลอดจนถึงวิธีการ และแบบวิภัชชวาท เป็นการจำแนกความจริง แยกส่วนประกอบ (๒) กระบวนวิธีปฏิบัติ ท่านเรียนให้รู้จากพระไตรปิฎก แล้วก็เอามาทำให้ดู ซึ่งปรากฏให้เห็นในวิถีความเป็นอยู่ของท่านแบบสวนโมกข์ ปฏิบัติให้เป็นตัวอย่างแก่ผู้ใคร่ศึกษา และ (๓) กระบวนวิธีนำเสนอ สร้างความรู้ ประมวลความรู้ และเผยแพร่ความรู้ ด้วยการชี้แจงให้เห็นอย่างชัดแจ้ง ๔) องค์ความรู้เกี่ยวกับกระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ ได้แก่ “SWPD MODEL” S ย่อมาจาก SERMON ได้แก่ การแสดงพระธรรมเทศนา การปาฐกถา การบรรยายธรรม W ย่อมาจาก WRITING ได้แก่ งานเขียนหนังสือ แปลหนังสือ P ย่อมาจาก POETRY ได้แก่ บทกวีนิพนธ์ บทร้อยกรอง D ย่อมาจาก DHAMMA PUZZLE ได้แก่ ปริศนาธรรมในโรงมหรสพทางวิญญาณ SWPD MODEL จึงเป็น กระบวนทัศน์ใหม่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามแนวพุทธทาสภิกขุ ที่มีความเป็นเอกลักษณ์และประสบความสำเร็จ สามารถนำมาเป็นตัวอย่างในการเผยแผ่ทั้งวิธีการคิดวิเคราะห์ วิธีการปฏิบัติ และวิธีการนำเสนอ
The objectives of the dissertation entitled “A New Paradigm in Buddhist Propagation According to Buddhadasa Bhikkhu” were as follows: 1) to study a paradigm in Buddhist propagation, 2) to the Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu, 3) to create a new paradigm in Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu, and 4) to propose a new knowledge in “a new paradigm in Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu”. The data of this qualitative research were collected from documents and in-depth interviews with 12 experts and then analyzed by content analysis. The study results were presented in a descriptive method. The result of this research found that: 1) The paradigm in Buddhist propagation is the teaching that the Buddha did in many methods. They are 1) To behave himself as the sample or model, 2) To have the audience earn experiences by themselves, 3) To give a sermon, and 4) To let the audience consider and find causes and results by themselves. The propagations of Buddhism of monks in the present are both traditional and improving according to the social contexts nowadays. They are 1) To follow the Sangha traditions and Thai festivals, 2) To improve the propagating methods suitable to the social contexts at present, 3) To propagate by team or by unit, and 4) To propagate by lay-people in the form of organization. 2) The Buddhist propagation of Buddhadasa Bhikkhu was on giving a sermon, speech, book writing, translation, poetry and Dhamma puzzle in the theater of Dhamma and soul. Each paradigm can be classified into 3 methods; (1) Analytical thinking method consisting of the study of problem, cause, purpose and approach, (2) Practice consisting of study and learn, learning by doing, and presenting the model, and (3) Presentation consisting of clear explanation, practical inspiration, confidence alertness, and pleasurable feeling. 3) The creation of a new paradigm in Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu consist of; (1) Analytical thinking process based on the principles of the Four Noble Truths and classification system, (2) Practical process by referring to the sources in the Tipitaka and putting into practice in his temple as the sample, and (3) Presentation process consisting of accumulating knowledge, knowledge analysis and classification, and proposing the knowledge with clear explanation. 4) The body of knowledge on a new paradigm in Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu can be concluded in “SWPD Model”. S stands for Sermon, W for Writing, P for Poetry, and D for Dhamma Puzzle. SWPD MODEL is a new paradigm in Buddhist propagation according to Buddhadasa Bhikkhu. The propagation has identity and is successful in practice. It can be used as a model in Buddhist propagation in 3 aspects; analytical thinking, practice and presentation.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการเปลี่ยนแปลงจากการดำเนินงานวิจัยในแต่ละขั้นตอน องค์ความรู้ใหม่ที่เกิดขึ้น ประสบการณ์การเรียนรู้ที่เกิดขึ้น และเพื่อนำเสนอผลการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับโรงเรียนร่มโพธิ์ทองธรรมวิทย์ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มเป้าหมาย เลือกแบบเจาะจงโดยใช้เกณฑ์พิจารณาจากความต้องการจำเป็นที่จะพัฒนา ได้แก่ ครูและบุคลากร จำนวน 10 รูป/คน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-6 จำนวน 41 รูป รวมกลุ่มเป้าหมายทั้งสิ้น 51 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามปลายเปิด แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า แบบสังเกต แบบสัมภาษณ์ และแบบตรวจสอบหรือบันทึก การเก็บรวมรวมข้อมูลจากการดำเนินงานกิจกรรมต่าง ๆ ใน 2 วงจร 10 ขั้นตอน และการวิเคราะห์ข้อมูลโดยนำมาวิเคราะห์ร่วมกันเป็นระยะ ๆ ทั้งเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ นำเสนอในรูปแบบอิงแนวคิดเชิงวิพากษ์ ผลการวิจัย พบว่า การเปลี่ยนแปลง องค์ความรู้ใหม่ และประสบการณ์การเรียนรู้ที่เกิดขึ้น คือ เปลี่ยนจากเน้นครูเป็นศูนย์กลาง เป็นเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง เปลี่ยนการสอน เป็นการจัดการเรียนรู้ เปลี่ยนจากเน้นเนื้อหา เป็นเน้นกระบวนการเรียนรู้ เปลี่ยนจากเน้นบอกความรู้เป็นเน้นฝึกทักษะ เปลี่ยนบทบาทครูที่มีหน้าที่สอน เป็นผู้ออกแบบการเรียนรู้ และอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ การสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ การสร้างบรรยากาศ การเลือกใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ การมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี สำหรับผลการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พบว่า มีองค์ประกอบที่สัมพันธ์กันระหว่างผู้เรียน ผู้สอน เนื้อหาวิชา การปรับเปลี่ยนวิธีการเรียนรู้ เพื่อให้บรรลุผลลัพธ์ที่สำคัญ คือ กลวิธีในการสอน หรือการจัดการเรียนรู้ ซึ่งขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของกิจกรรม เนื้อหาวิชา เวลา และกลุ่มเป้าหมาย (ผู้เรียน)
This research article aims to : study the results of the changes from the research operations at each stage knowledge emerging Learning experiences that occur, and to present the development of Learning skills in the 21st century Rompothong Dhammawit School. a participatory workshop research methodology. specific audiences. select specific the criteria for the necessary requirements to develop are: teachers and staff 10 people. secondary school students 1st-6th 41 people, including 51 people. research tools include open-ended queries, scaling queries, observation, interviews, and audit or log. data collection from operations, activities in 2 10-phase cycles, and data analysis are used periodically, both qualitatively and quantitatively. presented in a critical concept. The results showed that: changes new knowledge and Learning experience is the result of the transition from teacher-centered to student-centered. turn teaching into Learning management change from focusing content to focused Learning process switch from emphasis to knowledge to focus on skill training. modify the Learning method to achieve important results is: strategies for teaching or managing Learning. building a community of Learning, creating an atmosphere the selection of modern technology, good interaction, and 21st century Learning skills development results showed a relative composition between learners. Instructors the key parts that result in the development are the strategies for teaching or Learning management, depending on the purpose of the activity. subject content, time and audience (learners)

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาการบริหารตามหลักธรรมภิบาล ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในจังหวัดกาฬสินธุ์ 2) เพื่อเปรียบเทียบบริหารตามหลักธรรมภิบาล ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในจังหวัดกาฬสินธุ์ จำแนกตามเพศ อายุ และระดับการศึกษา 3) เพื่อรวบรวมข้อเสนอแนะแนวทางการบริหารตามหลักธรรมภิบาล ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในจังหวัดกาฬสินธุ์กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ บุคลากรทางการศึกษา จำนวน 109 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีความเที่ยงตรงของเนื้อหา (Content Validity) เท่ากับ 0.67-1.00 และมีความเชื่อมั่นเท่ากับ .93 ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ จังหวัดกาฬสินธุ์ โดยรวม อยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดไปหาต่ำสุด ได้แก่ หลักนิติธรรม หลักคุณธรรม หลักความโปร่งใส หลักความคุ้มค่าหลักการมีส่วนร่วม หลักความรับผิดชอบ 2. เปรียบเทียบสภาพการบริหารงานวิชาการตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติแผนกสามัญจังหวัดกาฬสินธุ์จำแนกตามเพศ โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน จำแนกตามอายุ วุฒิการศึกษา หลักความโปร่งใสแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ มีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกนั้นไม่แตกต่างกัน 3. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการบริหารงานวิชาการตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนพระปริยัติแผนกสามัญจังหวัดกาฬสินธุ์ ควรมีความโปร่งใสในเรื่องการบริหารงานด้านงบประมาณ การเงิน พัสดุ และสามารถตรวจสอบได้ ผู้บริหารเปิดโอกาสให้บุคลากรมีส่วนร่วมในการวางแผน และกำหนดนโยบายต่าง ๆ ของโรงเรียน การบริหารงานธุรการ การเงิน งบประมาณ พัสดุ โดยเปิดโอกาสให้บุคลากรทุกฝ่ายมีส่วนร่วมในการวางแผน และการใช้งบประมาณต่าง ๆ ของโรงเรียน
The objectives of the research were 1) to study the situation of An Approach of Good Governance- Based Administration for Phrapariyattidhamma Schools, General Education Division in Kalasin Province, 2) to compare the so-said administration, classified by gender, age and education, and 3) to compile the related recommendations as suggested by the respondents. The population consisted of the staff members of those schools, totally 109 in number. The device used to collect the information was the five-rating scale questionnaire with the rate of 0.67-1.00 in terms of content validity and the rate of .93 in terms of reliability. The findings can be summarized as follows: 1) The situation of the good governance-based administration employed by the ecclesiastical high schools under the Education Office of Kalasin Province was, in an overall aspect, found to stand at the ‘MUCH’ level. In an individual aspect, the item that was ranked on top of the scale in terms of mean was the rule of law, followed by morality, transparency, cost-coverage, participation and accountability, respectively. 2) The comparison of the so-said administration classified by gender was, in both overall and individual aspects, found to show no difference, but the comparison by age and education in almost all aspects displayed no difference, except in the aspect of transparence where it showed the statistically significant difference at .05. 3) The related recommendations suggested by the respondents can be described as follows: 1) The administration of budget, finance and premises needs transparence and check & balance strategy. 2) Planning and policy designing are suggested to welcome the staff members’ participation. 3) The administration of all affairs needs participation of all parties concerned.

วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดและทฤษฎีการกินเจ 2) เพื่อศึกษาหลักกรรมในพุทธปรัชญา และ 3) เพื่อวิเคราะห์การกินเจด้วยหลักกรรมในพุทธปรัชญา เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพแบบเอกสาร ซึ่งศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก อรรถกถา ตำรา และเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า 1) การกินเจ หมายถึงการไม่รับประทานอาหารเนื้อสัตว์และมีความหมายกว้างครอบคลุม ถึงการถือศีล การปฏิบัติธรรม การสำรวมทางกาย วาจา ใจ ด้วยหลักการกินเจในศาสนาพุทธฝ่ายมหายานมีการบัญญัติไว้อย่างชัดเจนถึงการห้ามมิให้บริโภคเนื้อสัตว์ ส่วนฝ่ายเถรวาทนั้นไม่มีข้อบัญญัติที่ห้ามในการมิให้บริโภคเนื้อสัตว์ แต่มีข้อห้ามที่ปรากฏในศีลห้าคือ ห้ามไม่ให้ฆ่าสัตว์ ไม่ให้เบียดเบียนชีวิตของสัตว์ อย่างไรก็ตาม ทั้งฝ่ายมหายานและเถรวาทมีหลักการเดียวกันนั่นคือ การอยู่ร่วมกันด้วยความเมตตากรุณาต่อกันระหว่างคนกับคน และคนกับสัตว์ การไม่เบียดเบียนทำร้ายกัน และการอยู่ร่วมกันด้วยความสันติ ผู้ที่กินเจส่วนใหญ่มีจุดประสงค์หลักในการกินเจ 3 ประการ คือ 1) กินเพื่อสุขภาพ 2) กินด้วยจิตเมตตา และ 3) กินเพื่อเว้นอกุศลกรรม 2) หลักกรรมในพุทธปรัชญาประกอบด้วยหลักเกณฑ์ 2 ประการ คือ 1. ผู้ทำมีเจตนา และ 2. การกระทำนั้นจะต้องให้ผลเป็นบุญหรือเป็นบาป กรรมเป็นคำกลาง ๆ หมายถึง การกระทำจะมุ่ง ไปในทางดีหรือชั่วก็ได้ กรรมดี เรียกว่า กุศลกรรม กรรมชั่ว เรียกว่า อกุศลกรรม จำแนกตามทางที่ทำ แบ่งเป็น 3 ทาง ได้แก่ 1. กายกรรม กรรมที่ทำทางกาย 2. วจีกรรม กรรมแสดงออกทางวาจา 3. มโนกรรม กรรมทางใจ 3) วิเคราะห์การกินเจด้วยหลักกรรมในพุทธปรัชญา สรุปว่า การกินเจด้วยหลักกุศลกรรมนั้นคือ ผู้กินเจควรมีเจตนาที่บริสุทธิ์ทั้ง 3 กาล โดยมีการกินเจด้วยจิตเมตตาได้กุศล การไม่กินเนื้อสัตว์ที่ถูกเจาะจงฆ่า ก่อนที่จะกินเจมีเจตนาที่บริสุทธิ์ เห็นแก่ความเมตตาต่อสรรพสัตว์ โดยถือการไม่เบียดเบียนชีวิตเลือดเนื้อสัตว์เป็นสำคัญ และในขณะที่กินเกิดการพิจารณาว่าเรากินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกิน และไม่ได้กินด้วยความอยากเพราะรสชาดอร่อยเพียงแค่ปลายลิ้น และเจตนาหลังที่กินเจไปแล้ว ยังคงยึดในความเมตตาต่อสรรพชีวิต การกินเจด้วยหลักอกุศลกรรมนั้นหมายถึง บุคคลที่ทานเนื้อสัตว์บางคนเป็นผู้ที่ฆ่าสัตว์ด้วยตัวเอง จึงถือเป็นการสร้างกรรมทางปาณาติบาต แม้ไม่ได้เป็นผู้ที่ฆ่าเอง แต่เป็นผู้ชี้ให้ผู้อื่นฆ่า การกินเนื้อสัตว์ที่ถูกเจาะจงฆ่า เป็นการทำลายและเบียดเบียนชีวิตเลือดเนื้อของสัตว์ ซึ่งถือเป็นทรัพย์สมบัติของสัตว์ซึ่งเขาไม่ยินดีให้ อีกทั้งเมื่อกินเจแล้วไม่สำรวมวาจา มักพูดจายกตนข่มท่าน อีกทั้งกินเจมีจิตเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์หรือยึดมั่นในความดี ส่วนการกินเจด้วยหลัก อัพยากตธรรม หมายถึง กินเจเพราะเกิดจิตเมตตาเป็นกุศลกรรม แต่ผู้ทานเจนั้นไม่มีความยึดมั่นถือมั่นในความดีหรือกุศลกรรมนั้น จนสามารถปล่อยวางจากความยึดมั่นถือมั่น ทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรมทั้งปวง จิตจึงจะเข้าถึงความบริสุทธิ์และความสงบได้โดยไม่ยึดหมายใด ๆ
The purposes of this thesis were: 1) to study the perceptions and theories of vegetarianism, 2) to study the Kamma principle in the Buddhist philosophy, and 3) to analyze the vegetarianism based on Buddhist philosophy. The data of this documentary qualitative research were collected from the Tipitaka, Commentaries, textbooks, and relevant research works. The research results revealed as follows: 1) Vegetarianism means the abstinence from food containing meat, including the observation of religious precepts, Dhamma practicing, and bodily, verbal, and mental restraint. In Mahayana Buddhism, the vegetarianism principle is clearly recommended by the abstinence from meat consumption whereas Theravada Buddhism does not indicate the direct prohibition of meat consumption. However, there is a prohibition appearing in the five precepts that forbids human beings from killing and violating animals. Nonetheless, both Mahayana Buddhism and Theravada Buddhism have the same principles, which are living together with benevolence between human beings and human beings, and between human beings and animals, without encroachment, and living together peacefully. The main objectives of vegetarianism among the vegetarians include 1) eating for healthiness, 2) eating with loving-kindness, and 3) eating for abstaining from unwholesome. 2) The Kamma principles in Buddhist philosophy consist of 2 criteria; (1) The doer has intention to do, and (2) That action results to merit or demerit. Kamma is a neutral word referring to a good action or a bad action. A good intention is called wholesome and a bad action is unwholesome. The actions are categorized into 3 ways according to the ways people do; (1) Bodily action, (2) Verbal action, and (3) Mental action. 3) Analyzing the vegetarianism based on Kamma principle in the Buddhism philosophy can be concluded that the vegetarians should have honest intention for all three situations; to have mercifulness towards all creatures by holding the principle of non-violence as the main reason before practicing vegetarianism; while eating, to keep considering that eating to live not living to eat, and not eating because of its taste; and after eating, to have loving-kindness towards all creatures. The vegetarianism with unwholesome means to eat meat of the animal killed by one’s self which concerns taking away the other’s life. Even if the person does not kill animals by himself/herself but he/she guides others to kill. Eating the meat of animals specifically killed is regarded as destruction and encroachment of the life they love and which is considered as their own properties. The practicing vegetarianism by neutral mind or principle means not having attachment to goodness or wholesome so that the vegetarian neither holds on the wholesome nor unwholesome, then the mind will be able to access the purity and calmness without any attachments.